Radio Proza #130 Piotr Siemion „Bella, ciao”

W 130 odcinku pasma głównego podcastu Radio Proza zapraszamy do wysłuchania zapisu spotkania z Piotrem Siemionem, prozaikiem i tłumaczem, wokół jego książki „Bella, ciao” (Wydawnictwo Filtry), która znalazła się w finale Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus 2023. Rozmowę poprowadził Dawid Szkoła.

📚 O książce:
Obrazoburcza, śmiało czerpiąca z popkultury, powieść o woli życia i pragnieniu śmierci na gruzach zrujnowanego świata. Bezlitosne spojrzenie na Europę, nie tylko ubiegłego wieku. A także komentarz do dzisiejszej Polski: podzielonej, wrogiej „obcym”, rządzonej resentymentem i pozbawionej wizji przyszłości. Koniec wojny, polskie „ziemie odzyskane”. Tropiony przez nową władzę pułkownik Szest zawiera swoisty pakt z diabłem, by ocalić nadmorskie miasteczko i uwięzionych tam ludzi. Staje na czele bojówki uformowanej z wyklętych i ludowców, ale wspólny triumf nie odwraca biegu historii. Co gorsza, nikt nie wie, jaki będzie świat, który wyłoni się z wszędobylskich zniszczeń. Wycofujące się armie, uchodźcy i przesiedleńcy, przemoc i strach. W tej infernalnej scenerii pojawia się jednak nadzieja: niemiecka branka, polska wyklęta i „tutejsze” dziecko łączą się w rodzinę, dla której z ruin dawnego świata warto odzyskać jedno – miłość.

📚 O autorze:
Piotr Siemion (ur. w 1961 roku we Wrocławiu) – uczestnik wrocławskich ruchów kontrkulturowych u schyłku komunizmu. Od 1988 mieszkał w USA i w Kanadzie, od 2000 rezyduje w Warszawie. Z wykształcenia amerykanista (w 1994 obronił doktorat na Columbia University w Nowym Jorku) i prawnik (dyplom na Columbia University, 1997). Ma dorosłą córkę i dziesięcioletniego syna. Debiutował wcześnie jako tłumacz powieści amerykańskich i brytyjskich. Zdobywca Nagrody „Literatury na świecie” za debiut przekładowy prozą 1986, nagrody STP za najlepszy przekład prozy, 1990. Na emigracji współpracował z legendarnym pismem „BruLion”. W roku 2000 zaczął właściwą karierę powieściopisarską. Jego „Niskie Łąki” zostały uznano za najciekawsze zjawisko literackie roku (nagroda miesięcznika „Machina”, 2000), a wydana cztery lata później powieść „Finimondo” ugruntowała jego literacką pozycję. W 2015 roku ukazał się „Dziennik roku Węża,” intymny zapis roku z życia pisarza.